Suheyb (r.a.) Medine-i Münevvere’ye geldiği sırada, Peygamber(s.a.v.) Efendimiz’in yanında Hz. Ebu Bekir (r.a.) ile Hz. Ömer (r.a.) bulunuyordu.

Önlerinde de Külsûm b. Hidm’in getirdiği, ÜmmüCirzan diye anılan hurma cinsinden, üzerinde yaş ve olgun hurmaları bulunan taze yapraklı salkım halinde hurma vardı.

Süheyb b. Sinan (r.a.)’ın yolda gözleri ağrımış, kamı da son derecede acıkmıştı. Hemen kendini hurmalara attı.

Hz. Ömer (r.a.):

“YâRasûlallah! Süheyb’i görmüyor musun? Hem gözü ağrıyor, hem yaş hurma yiyor!?” dedi.

Peygamberimiz (s.a.v.)Süheyb (r.a.)’e:

“Hem gözün ağrıyor, hem de yaş hurma yiyorsun ha?!” buyurunca, Süheyb (r.a.):

“Ben, onu gözümün ağrımayan tarafıyla yiyorum!” dedi.

Peygamberimiz (s.a.v.) gülümsedi.

Süheyb (r.a.), Hz. Ebu Bekir (r.a.)’e:

“Sen bana yoldaş olacağını vaad etmiştin. Beni bırakıp yola çıktın, değil mi?

YâRasûlallah! Sen beni Mekke’de bırakıp yola çıktığın zaman, Kureyş müşrikleri beni yakaladılar, hapsettiler.

Ben de servetimi vererek kendimi ve ailemi satın aldım!” dedi.

Peygamberimiz (s.a.v.):

“Süheyb kazandı!

Süheyb kazandı!

Ebu Yahya! Satış kârlı çıktı!Satış kârlı çıktı!” buyurdu (İbnSa’d, Tabakatu’l-Kübra, c. 3, s. 227-229)

Süheyb b. Sinan (r.a.)anlatır:

“Resûlullah (s.a.v.), beni görünce:

‘Ebu Yahya! Satış kârlı çıktı!

Ebu Yahya! Satış kârlı çıktı!

Ebu Yahya! Satış kârlı çıktı!’ buyurdu.

‘YâRasûlallah! Senin yanına gelmekte beni kimse geçmemişti.

Herhalde, bunu sana Cebrail (a.s.)dan başkası haber vermemiştir! dedim. (HakimMüstedrek)[1]

Sonra Nebi (s.a.v.), Hz. Süheyb(r.a.) hakkında nâzil olan:

“İnsanlardan bir kısmı, Allahüteâlânınrızâsını isteyerek O’na ibâdet yolunda kendini ve malını fedâ ederler.” (Bakara s. 207)meâlindekiâyet-i kerîmesini okudular.[2]

Hz. Peygamber (s.a.v.), Hz. Süheyb (r.a.) ile Hz. Haris bin Samme (r.a.)  arasında din kardeşliği ilân etmişti.

---

[1] M. Asım Köksal, İslam Tarihi, c. s.

[2]İbn-i Hacer el-Askâlânî, İsâbe’den Seçkin Sahabeler (r.a.e.), 408.s.